Sunday, February 28, 2016

ကာမဂုဏ္တုိ႔၏ အျပစ္မ်ား



☆“ကာမဂုဏ္တုိ႔၏ အျပစ္မ်ား”☆
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
¤ ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္ ¤
═════════════════=

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
၁။  #အ႐ုိးစုႏွင့္ပမာတူ၏
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

☆ “ဒါယကာ သူႂကြယ္... ႏႈိင္းခုိင္းဖြယ္ရာ ေလာကဥပမာတစ္ခုကုိ
ငါဘုရား ေျပာျပဦးမယ္ --- မြတ္သိပ္ဆာေလာင္သျဖင့္ အားနည္းေနတဲ့
ေခြးဟာ ႏြားေတြကုိ သတ္ျဖတ္တဲ့ေနရာမွာ ရွိေနတဲ့ စဥ္းတီတုံး အနီးမွာ
ေရွး႐ွဴတည္ေနတယ္ဆုိၾကစုိ႔ ... ကြၽမ္းက်င္တဲ့ ႏြားသတ္သမားကျဖစ္ေစç
ႏြားသတ္သမားရဲ႕ တပည့္ကပဲျဖစ္ေစ အ႐ုိးမွာကပ္ေနတဲ့ အသားေတြကုိ
ေကာင္းစြာ ျခစ္ယူျခင္းျဖင့္ ျခစ္ယူထားၿပီးတဲ့ အသားမရွိေတာ့တဲ့, ေသြးသာ
လိမ္းက်ံေနတဲ့ (ရင္႐ုိး, ေက်ာ႐ုိး, သုိ႔မဟုတ္ ဦးေခါင္းခြံဆုိတဲ့) တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးေသာ
အ႐ုိးကုိ ထုိေခြးရဲ႕ အနီးအပါးမွာပဲ ပစ္ခ်ေပးလုိက္တယ္ဆုိၾကစုိ႔ ...။

☆ ဒါယကာ သူႂကြယ္ ... ထုိငါေျပာမယ့္စကားကုိ သင္ ဘယ္လုိထင္ျမင္
ယူဆသလဲ? ထုိေခြးဟာ အ႐ုိးမွာ ကပ္ေနတဲ့, အသားမရွိေအာင္ ေကာင္းစြာ
ျခစ္ယူျခင္းျဖင့္ ျခစ္ယူထားၿပီးတဲ့, အသားမရွိေတာ့တဲ့, ေသြးသာ လိမ္းက်ံေန
တဲ့ ဤအ႐ုိးကုိ လ်က္ေသာ္ မြတ္သိပ္ဆာေလာင္တဲ့အတြက္ အားနည္းေနျခင္း
ကုိ ပယ္ေဖ်ာက္ႏုိင္ပါ့မလား?”ဟု ေမးေတာ္မူလုိက္၏။

☆ “ျမတ္စြာဘုရား ... မပယ္ေဖ်ာက္ႏုိင္ပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္နည္းဆုိလွ်င္
ျမတ္စြာဘုရား ဤအ႐ုိးဟာ အသားမရွိေအာင္ ေကာင္းစြာ ျခစ္ယူျခင္းျဖင့္
ျခစ္ယူထားတဲ့အတြက္ အသားမရွိ ေသြးသာ လိမ္းက်ံေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါ
တယ္ ျမတ္စြာဘုရား ...။ အမွန္ကုိဆုိရမူ ထုိေခြးဟာ ပင္ပန္း႐ုံ ႏြမ္းနယ္႐ုံ
မွ်သာ ျဖစ္ရာပါတယ္ ျမတ္စြာဘုရား ...”ဟု ေလွ်ာက္ထားေလသည္။

☆ “ဒါယကာ သူႂကြယ္ ... ဤဥပမာအတူသာလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရား၏
တပည့္သာ၀ကတစ္ဦးဟာ ဤသုိ႔ ဆင္ျခင္တယ္ --- ‘ဤကာမဂုဏ္တုိ႔သည္
အသားမကပ္သည့္အ႐ုိးႏွင့္ တူကုန္၏။ ပစၥဳပၸန္သံသရာ ႏွစ္ျဖာေသာ ဆင္းရဲ
ျခင္းတုိ႔ျဖင့္ မ်ားစြာ ဆင္းရဲျခင္း ရွိကုန္၏။ မ်ားစြာ ပူပန္ျခင္း, ပင္ပန္းျခင္း
ရွိကုန္၏။ ဤကာမဂုဏ္တုိ႔၌ အျပစ္ကား မ်ားျပားလွ၏}ဟု ျမတ္စြာဘုရား-
သည္ ေဟာၾကားထားေတာ္မူ၏။

☆ ဤသုိ႔လွ်င္ ထုိအာ႐ုံငါးပါး ကာမဂုဏ္တရားတုိ႔ကုိ ဟုတ္မွန္သည့္အတုိင္း
ေကာင္းမြန္မွန္ကန္စြာ သိေသာ ပညာျဖင့္ သိျမင္၍ (အဆင္း-အသံ-အနံ႔
အရသာ-အေတြ႕အထိတည္းဟူေသာ) အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ အာ႐ုံသေဘာကုိ
အာ႐ုံျပဳေနတဲ့, အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ အာ႐ုံသေဘာကုိ မွီေနတဲ့ အလယ္အလတ္
ခံစားမႈ ဥေပကၡာမ်ဳိးကုိ ေရွာင္ၾကဥ္ကာ (႐ူပါ႐ုံစသည္ကုိ သိတတ္တဲ့ ျမင္တတ္
တဲ့ စကၡဳ၀ိညာဏ္စသည့္ ပဥၥ၀ိညာဏ္တုိ႔က ဥေပကၡာေ၀ဒနာႏွင့္ အျမဲ
ယွဥ္ေနသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ထုိကဲ့သုိ႔ေသာ ဥေပကၡာေ၀ဒနာမ်ဳိးကုိ ေရွာင္-
ၾကဥ္မႈကုိ ေဟာေတာ္မူျခင္း ျဖစ္ေပသည္။) (အာနာပါနပဋိဘာဂနိမိတ္
သုိ႔မဟုတ္ ကသုိဏ္းပဋိဘာဂနိမိတ္ကဲ့သုိ႔ေသာ) တစ္ခုတည္းေသာ အာ႐ုံ
သေဘာရွိတဲ့, တစ္ခုတည္းေသာ အာ႐ုံသေဘာကုိ မွီတဲ့, အခါခပ္သိမ္း
ေလာကသားတုိ႔ တပ္မက္စရာျဖစ္တဲ့ အာ႐ုံငါးပါး ကာမဂုဏ္တရားတုိ႔ကုိ
စြဲလမ္းျခင္း လုိလား တပ္မက္ျခင္း = ဆႏၵရာဂ၏ အႂကြင္းမဲ့ ခ်ဳပ္ရာျဖစ္တဲ့
စတုတၳစ်ာႏုေပကၡာဆုိတဲ့ အလယ္အလတ္ ခံစားမႈ ဥေပကၡာမ်ဳိးကုိသာလွ်င္
ပြားမ်ားၿပီး ေနထုိင္တယ္။”

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
၂။ #သားတစ္ႏွင့္ပမာတူ၏
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

☆ “ဒါယကာ သူႂကြယ္ ... ႏႈိင္းခုိင္းဖြယ္ရာ ေလာကဥပမာတစ္မ်ဳိးကုိ
ငါဘုရား ေျပာျပဦးမယ္၊ လင္းတတစ္ေကာင္ကျဖစ္ေစ, ဘုံမတီးငွက္တစ္
ေကာင္ကျဖစ္ေစ, စြန္ရဲတစ္ေကာင္ကျဖစ္ေစ သားတစ္ကုိ ခ်ီကုိက္ၿပီးေတာ့
ပ်ံသြားတယ္ဆုိၾကစို႔။ ထုိသားတစ္ကုိ ခ်ီကုိက္ၿပီး ပ်ံသန္းေနတဲ့ ငွက္ေနာက္သုိ႔
တျခားတျခားေသာ လင္းတေတြ ဘုံမတီးငွက္ေတြ စြန္ရဲေတြဟာ အစဥ္တ
စုိက္ လုိက္လုိက္ၿပီးေတာ့ ထုိးဆိတ္ၾကကုန္ရာတယ္။ သားတစ္ကုိ လႊတ္ခ်
သည့္ တုိင္ေအာင္ ထုိးဆိတ္ၾကကုန္ရာတယ္။

☆ ဒါယကာ သူႂကြယ္ ... ယခု ငါေျပာမယ့္စကားကုိ သင္ ဘယ္လုိ ထင္ျမင္
ယူဆသလဲ? အကယ္၍ အသားကုိ ကုိက္ခ်ီထားတဲ့ လင္းတ, သုိ႔မဟုတ္ ဘုံမ
တီးငွက္, သုိ႔မဟုတ္ စြန္ရဲဟာ ထုိအခါ သားတစ္ကုိခပ္ျမန္ျမန္ မစြန္႔လႊတ္ဘူး
ဆုိလွ်င္ ထုိသားတစ္ကုိ ကုိက္ခ်ီထားတဲ့ ငွက္ဟာ တျခားငွက္ အေပါင္းတုိ႔က
ထုိးဆိတ္ၾကျခင္းဆုိတဲ့ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ေသျခင္းသုိ႔ျဖစ္ေစ, သို႔မဟုတ္
ေသေလာက္တဲ့ ဆင္းရဲဒုကၡသုိ႔ျဖစ္ေစ ေရာက္ရာသည္ မဟုတ္ပါလား”ဟု
ေမးေတာ္မူ၏။

☆ “မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရား ...”ဟု ျပန္လည္ ေလွ်ာက္ထားေလသည္။

☆ “ဒါယကာ သူႂကြယ္ ... ဤဥပမာအတူသာလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရား၏
တပည့္သာ၀ကတစ္ဦးဟာ ဤသုိ႔ ဆင္ျခင္တယ္ --- ‘ကာမဂုဏ္တုိ႔သည္
သားတစ္ႏွင့္ ပမာတူကုန္၏၊ ပစၥဳပၸန္သံသရာ ႏွစ္ျဖာေသာ ဆင္းရဲျခင္းတုိ႔ျဖင့္
မ်ားစြာ ဆင္းရဲျခင္း ရွိကုန္၏၊ မ်ားစြာ ပူပန္ျခင္း, ပင္ပန္းျခင္း ရွိကုန္၏။
ဤကာမဂုဏ္တုိ႔၌ အျပစ္ကား မ်ားလွကုန္၏’ဟု ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေဟာ-
ၾကားထားေတာ္မူ၏။

☆ ဤသုိ႔လွ်င္ ထုိအာ႐ုံငါးပါး ကာမဂုဏ္တရားတုိ႔ကုိ ဟုတ္မွန္သည့္အတုိင္း
ေကာင္းမြန္မွန္ကန္စြာ သိေသာ ပညာျဖင့္ သိျမင္၍ (အဆင္း-အသံ-အနံ႔အရ
သာ-အေတြ႕အထိတည္းဟူေသာ) အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ အာ႐ုံသေဘာကုိ
အာ႐ုံျပဳေနတဲ့, အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ အာ႐ုံသေဘာကုိ မွီေနတဲ့ အလယ္အလတ္
ခံစားမႈ ဥေပကၡာမ်ဳိးကုိ ေရွာင္ၾကဥ္ကာ (အာနာပါနပဋိဘာဂနိမိတ္ သုိ႔မဟုတ္
ကသိုဏ္းပဋိဘာဂနိမိတ္ကဲ့သို႔ေသာ) တစ္ခုတည္းေသာ အာ႐ုံသေဘာရွိတဲ့,
တစ္ခုတည္းေသာ အာ႐ုံသေဘာကုိ မွီတဲ့, အခါခပ္သိမ္း ေလာကသားတုိ႔
တပ္မက္စရာျဖစ္တဲ့ အာ႐ုံငါးပါး ကာမဂုဏ္တရားတုိ႔ကုိ စြဲလမ္းျခင္း လုိလား
တပ္မက္ျခင္း = ဆႏၵရာဂ၏ အႂကြင္းမဲ့ ခ်ဳပ္ရာျဖစ္တဲ့ စတုတၳစ်ာႏုေပကၡာ
ကဲ့သုိ႔ေသာ အလယ္အလတ္ ခံစားမႈ ဥေပကၡာမ်ဳိးကုိသာလွ်င္ ပြားမ်ားၿပီး ေန
ထုိင္တယ္။” (ဤဟတိၳပါလဇာတ္ေတာ္၀ယ္ လာရွိသည့္အတုိင္း အာနာပါန
စတုတၳစ်ာန္ သုိ႔မဟုတ္ ကသုိဏ္းစတုတၳစ်ာန္ကဲ့သုိ႔ေသာ စတုတၳစ်ာန္
မ်ားကုိ ၀င္စားလ်က္ ယင္းစတုတၳစ်ာန္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ဥေပကၡာေ၀ဒနာျဖင့္
ေနထုိင္ေနသည္ဟု ဆုိလုိေပသည္။)

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
၃။ #ျမက္မီး႐ွဴးႏွင့္ပမာတူ၏
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

☆ “ဒါယကာ သူႂကြယ္ ... ႏႈိင္းခုိင္းဖြယ္ရာ ေလာကဥပမာတစ္မ်ဳိးကုိ
ငါဘုရား ေျပာဦးမယ္ --- ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ဟာ ေတာက္ေလာင္ေနတဲ့
ျမက္မီး႐ွဴးကုိ ကုိင္ေဆာင္ကာ ေလညာသုိ႔ သြားတယ္ဆုိၾကစုိ႔ ...

☆ ဒါယကာ သူႂကြယ္ ... ယခု ငါဘုရားေျပာမယ့္စကားကုိ သင္ ဘယ္လုိ
ထင္ျမင္ယူဆသလဲ? အကယ္၍ ထုိေယာက္်ားဟာ ေတာက္ေလာင္ေနတဲ့
ထုိျမက္မီး႐ွဴးကုိ လ်င္ျမန္စြာ မစြန္႔လႊတ္ျငားအံ့၊ ထုိေတာက္ေလာင္ေနတဲ့
ျမက္မီး႐ွဴးဟာ ထုိေယာက္်ား၏ လက္ကုိေသာ္လည္း ေလာင္ခ်င္ေလာင္မယ္၊
လက္ေမာင္းကုိေသာ္လည္း ေလာင္ခ်င္ေလာင္မယ္၊ ကုိယ္အဂၤါႀကီးငယ္
တစ္ခုခုကုိေသာ္လည္း ေလာင္ခ်င္ေလာင္မယ္။ ထုိေယာက္်ားဟာ ထုိျမက္မီး
႐ွဴး ေလာင္ၿမိဳက္ျခင္းတည္းဟူေသာအေၾကာင္းေၾကာင့္ ေသျခင္းသို႔ေသာ္
လည္းေကာင္း, ေသေလာက္ေသာ ဆင္းရဲသုိ႔ေသာ္လည္းေကာင္း ေရာက္ရာ
သည္မဟုတ္ေလာ”ဟု ေမးေတာ္မူ၏။

☆ “မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရား ...”ဟု ျပန္လည္ ေလွ်ာက္ထား၏။

☆ “ဒါယကာ သူႂကြယ္ ...ဤဥပမာအတူသာလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရား၏
တပည့္သာ၀ကတစ္ဦးဟာ ဤသုိ႔ ဆင္ျခင္တယ္ --- ‘ကာမဂုဏ္တုိ႔သည္
ျမက္မီး႐ွဴးႏွင့္ ပမာတူကုန္၏၊ ပစၥဳပၸန္သံသရာ ႏွစ္ျဖာေသာ ဆင္းရဲျခင္းတုိ႔ျဖင့္
မ်ားစြာ ဆင္းရဲျခင္း ရွိကုန္၏၊ မ်ားစြာပူပန္ျခင္း, ပင္ပန္းျခင္း ရွိကုန္၏။
ဤကာမဂုဏ္တုိ႔၌ အျပစ္ကား မ်ားလွကုန္၏}ဟု ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကား-
ထားေတာ္မူ၏။

☆ ဤသုိ႔လွ်င္ ထုိအာ႐ုံငါးပါး ကာမဂုဏ္တရားတုိ႔ကုိ ဟုတ္မွန္သည့္အတုိင္း
ေကာင္းမြန္မွန္ကန္စြာ သိေသာ ပညာျဖင့္ သိျမင္၍ ။ ပ ။ ဥေပကၡာမ်ဳိးကုိ
သာလွ်င္ ပြားမ်ားၿပီး ေနထုိင္တယ္။”

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
၄။  #မီးက်ီးတြင္းႏွင့္ပမာတူ၏
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

☆ “ဒါယကာ သူႂကြယ္ ... ႏႈိင္းခုိင္းဖြယ္ရာ ေလာကဥပမာတစ္မ်ဳိးကုိ
ငါဘုရား ေျပာျပဦးမယ္ ... မီးေတာက္ မီးလွ်ံ မီးခုိး ကင္းမဲ့ေနတဲ့,
ေယာက္်ားတစ္ရပ္ ပမာဏေလာက္ရွိတဲ့, မီးက်ီးခဲတုိ႔ျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့
မီးက်ီးတြင္းႀကီးတစ္ခု ရွိတယ္ဆုိၾကစုိ႔ ...။ ထုိအခါမွာ အသက္ရွည္လုိတဲ့,
မေသလုိတဲ့, ခ်မ္းသာျခင္းကုိသာ အလုိရွိတဲ့, ဆင္းရဲကုိ ရြံရွာစက္ဆုပ္တဲ့
ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ဟာ ေရာက္ရွိလာတယ္ဆုိၾကစုိ႔ ...။ ထုိေယာက္်ား-
ကုိ အားေကာင္းေမာင္းသန္ၾကတဲ့ ေယာက္်ားႏွစ္ေယာက္တုိ႔က လက္႐ုံးႏွစ္
ဖက္တုိ႔ကုိ အသီးအသီးကုိင္လ်က္ မီးက်ီးတြင္းရွိရာသုိ႔ ဆြဲငင္ေခၚေဆာင္သြား-
ၾကတယ္ဆုိၾကစုိ႔ ...။

☆ ဒါယကာ သူႂကြယ္ ... ခု ငါေျပာမယ့္စကားကုိ သင္ ဘယ္လုိထင္ျမင္
ယူဆသလဲ? အမွန္အားျဖင့္ ထုိေယာက္်ားဟာ ဟုိဟုိဒီဒီ မိမိကုိယ္ကုိ ႐ုန္း
ကန္ရာသည္ မဟုတ္ေလာ”ဟု ေမးျမန္းေတာ္မူလုိက္၏။

☆ “မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရား ...။ အဘယ္ေၾကာင့္နည္းဆုိလွ်င္
ျမတ္စြာဘုရား ... ထုိေယာက္်ားဟာ ‘ငါသည္ မီးက်ီးတြင္းထဲသုိ႔ က်ရ-
ေပေတာ့အံ့၊ ထုိသုိ႔ က်ေရာက္ျခင္းေၾကာင့္ ေသျခင္းသုိ႔ေသာ္လည္းေကာင္း,
ေသေလာက္ေသာ ဆင္းရဲသုိ႔ေသာ္လည္းေကာင္း ေရာက္ေလရာ၏’ဟု
သိေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရား ...”ဟု ေလွ်ာက္ထား၏။

☆ “ဒါယကာ သူႂကြယ္ ... ဤဥပမာအတူသာလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရား၏
တပည့္သာ၀ကတစ္ဦးဟာ ဤသို႔ ဆင္ျခင္တယ္ --- ‘ဤကာမဂုဏ္တုိ႔သည္
မီးက်ီးတြင္းႏွင့္ တူကုန္၏၊ ပစၥဳပၸန္သံသရာ ႏွစ္ျဖာေသာ ဆင္းရဲျခင္းတုိ႔ျဖင့္
မ်ားစြာ ဆင္းရဲျခင္း ရွိကုန္၏၊ မ်ားစြာ ပူပန္ျခင္း, ပင္ပန္းျခင္း ရွိကုန္၏။
ဤကာမဂုဏ္တုိ႔၌ အျပစ္ကား မ်ားလွ၏’ဟု ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေဟာၾကား-
ထားေတာ္မူ၏။

☆ ဤသုိ႔လွ်င္ ထုိအာ႐ုံငါးပါး ကာမဂုဏ္တရားတုိ႔ကုိ ဟုတ္မွန္သည့္အတုိင္း
ေကာင္းမြန္မွန္ကန္စြာ သိေသာ ပညာျဖင့္ သိျမင္၍ ။ ပ ။ ဥေပကၡာမ်ဳိးကုိသာ
လွ်င္ ပြားမ်ားၿပီး ေနထုိင္တယ္။”

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
၅။  #အိပ္မက္ႏွင့္ပမာတူ၏
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

☆ ဒါယကာ သူႂကြယ္ ... ႏႈိင္းခုိင္းဖြယ္ရာ ေလာကဥပမာတစ္မ်ဳိးကုိ
ငါဘုရား ေျပာဦးမယ္--- ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ဟာ ေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ ေကာင္း
တဲ့ အရံç ေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ ေတာအုပ္, ေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့
ေျမအျပင္, ေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ ေရကန္ကုိ အိပ္မက္ ျမင္မက္တယ္
ဆုိၾကစုိ႔ ...။ ထုိေယာက္်ားဟာ ႏုိးလာတဲ့အခါ တစ္စုံတစ္ခုကုိမွ် မေတြ႕မျမင္
ရာသကဲ့သုိ႔ ---

☆ ဒါယကာ သူႂကြယ္ ... ဤဥပမာအတူသာလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္
သား သာ၀ကတစ္ဦးဟာ ဤသုိ႔ ဆင္ျခင္တယ္ --- ‘ကာမဂုဏ္တုိ႔သည္
အိပ္မက္ႏွင့္ ပမာတူကုန္၏၊ ပစၥဳပၸန္သံသရာ ႏွစ္ျဖာေသာ ဆင္းရဲျခင္းတုိ႔ျဖင့္
မ်ားစြာ ဆင္းရဲျခင္း ရွိကုန္၏၊ မ်ားစြာ ပူပန္ျခင္းç ပင္ပန္းျခင္း ရွိကုန္၏။ ဤ
ကာမဂုဏ္တုိ႔၌ အျပစ္ကား မ်ားလွ၏’ဟု ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေဟာၾကား-
ထားေတာ္မူ၏။

☆ ဤသုိ႔လွ်င္ ထုိအာ႐ုံငါးပါး ကာမဂုဏ္တရားတုိ႔ကုိ ဟုတ္မွန္သည့္အတုိင္း
ေကာင္းမြန္မွန္ကန္စြာ သိေသာ ပညာျဖင့္ သိျမင္၍ ။ ပ ။ ဥေပကၡာမ်ဳိးကုိသာ
လွ်င္ ပြားမ်ားၿပီး ေနထုိင္တယ္။

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
၆။ #ငွားရမ္း၀တ္ဆင္ထားေသာစည္းစိမ္ဥစၥာႏွင့္ပမာတူ၏
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

☆ “ဒါယကာ သူႂကြယ္ ... ႏႈိင္းခုိင္းဖြယ္ရာ ေလာကဥပမာတစ္မ်ဳိးကုိ ငါဘုရား
ေျပာျပဦးမယ္ --- ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ဟာ ငွားရမ္းထားတဲ့ ဥစၥာျဖစ္တဲ့
 ယာဥ္, ေယာက္်ားႏွင့္ ထုိက္တန္တဲ့ ပတၱျမားနားေဋာင္းကုိ ငွားရမ္းကာ
ထုိငွားရမ္းထားတဲ့ ဥစၥာတုိ႔ျဖင့္ ၀တ္ဆင္ ဗန္းျပလ်က္ ေစ်းအတြင္းသုိ႔
၀င္ေရာက္သြားတယ္ဆုိၾကစုိ႔ ...။

☆ ထုိေယာက္်ားကုိ လူအမ်ားက ျမင္ေတြ႕လုိက္တဲ့အခါ --- ‘အခ်င္းတုိ႔
ဤေယာက္်ားသည္ ဥစၥာရွိေပစြတကား ...၊ ဥစၥာရွိသူတုိ႔သည္ ဥစၥာတုိ႔ကုိ
ဤသုိ႔ပင္ ခံစားၾကကုန္၏’ဟု ေျပာဆုိရာ၏။ သုိ႔ေသာ္ ထုိေယာက္်ားကုိ
ဥစၥာရွင္တုိ႔က ေတြ႕ေလရာရာ အရပ္၌သာလွ်င္ ဥစၥာတုိ႔ကုိ ျပန္ယူကုန္တယ္
ဆုိၾကစုိ႔ ...။

☆ ဒါယကာ သူႂကြယ္ ... ခု ငါေျပာမယ့္စကားကုိ သင္ ဘယ္လုိထင္ျမင္
ယူဆသလဲ? ထုိေယာက္်ားအား တစ္မ်ဳိးတစ္ဖုံ ျဖစ္ႏုိင္ပါမည္ေလာ”ဟု
ေမးေတာ္မူ၏။

☆ “ျမတ္စြာဘုရား ...ျဖစ္ႏုိင္ရာပါ၏။ အဘယ္ေၾကာင့္နည္းဆုိလွ်င္
ျမတ္စြာဘုရား ... ဥစၥာရွင္တုိ႔က မိမိတုိ႔ပုိင္ဆုိင္တဲ့ ဥစၥာတုိ႔ကုိ ျပန္ယူကုန္
ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရား ...”ဟု ေလွ်ာက္ထား၏။

☆ “ဒါယကာ သူႂကြယ္ ... ဤဥပမာအတူသာလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရား၏
တပည့္သာ၀ကတစ္ဦးဟာ ဤသို႔ ဆင္ျခင္တယ္ --- ‘ကာမဂုဏ္တုိ႔သည္
ေခတၱခဏမွ် ငွားရမ္း၀တ္ဆင္ထားေသာ စည္းစိမ္ဥစၥာႏွင့္ ပမာတူကုန္၏၊
ပစၥဳပၸန္သံသရာ ႏွစ္ျဖာေသာ ဆင္းရဲျခင္းတုိ႔ျဖင့္ မ်ားစြာ ဆင္းရဲျခင္း ရွိကုန္၏၊
မ်ားစြာ ပူပန္ျခင္း, ပင္ပန္းျခင္း ရွိကုန္၏။ ဤကာမဂုဏ္တုိ႔၌ အျပစ္ကား
မ်ားလွကုန္၏’ဟု ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားထားေတာ္မူ၏။

☆ ဤသုိ႔လွ်င္ ထုိအာ႐ုံငါးပါး ကာမဂုဏ္တရားတုိ႔ကုိ ဟုတ္မွန္သည့္အတုိင္း
ေကာင္းမြန္မွန္ကန္စြာ သိေသာ ပညာျဖင့္ သိျမင္၍ ။ ပ ။ ဥေပကၡာမ်ဳိးကုိသာ-
လွ်င္ ပြားမ်ားၿပီး ေနထုိင္တယ္။”

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
၇။  #အသီးသီးေသာသစ္ပင္ႏွင့္ပမာတူ၏
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

☆ “ဒါယကာ သူႂကြယ္ ... ႏႈိင္းခုိင္းဖြယ္ရာ ေလာကဥပမာတစ္မ်ဳိးကုိ ငါဘုရား
ေျပာျပဦးမယ္ --- ရြာ၏ မနီးမေ၀းေသာ အရပ္၌ သို႔မဟုတ္ နိဂုံး၏ မနီးမေ၀း
ေသာ အရပ္၌ တစ္ခဲနက္ ထူထပ္ေသာ ေတာအုပ္ႀကီးတစ္ခု ရွိတယ္ဆုိၾက
စုိ႔ ...။ ထုိေတာအုပ္ထဲမွာ သစ္ပင္တစ္ပင္ဟာ ခ်ဳိၿမိန္ေကာင္းျမတ္တဲ့ အသီး
လည္း ရွိတယ္၊ မ်ားျပားလွတဲ့ အသီးလည္း ရွိတယ္၊ ေျမေပၚမွာ ေႂကြက်
ေနတဲ့ အသီးတစ္လုံးတေလမွ်လည္း မရွိဆုိၾကစုိ႔ ...။

☆ ထုိအခါမွာ သစ္သီးကုိ အလုိရွိတဲ့အတြက္ သစ္သီးရွာေဖြတဲ့ ေယာက္်ား
တစ္ေယာက္ဟာ သစ္သီးရွာ လွည့္လည္လာရာ ထုိေတာအုပ္အတြင္းသုိ႔
၀င္ၿပီးေတာ့ ခ်ဳိၿမိန္ေကာင္းျမတ္တဲ့ အသီးမ်ားမ်ားရွိတဲ့ ထုိသစ္ပင္ကုိ ေတြ႕
ျမင္ၿပီဆုိၾကစုိ႔ ...။

☆ ထုိေယာက္်ား၏ သႏၲာန္မွာ ဤသုိ႔ေသာ စိတ္အၾကံအစည္တစ္ခု
ျဖစ္ေပၚလာေလရာတယ္ --- ‘ဤသစ္ပင္ဟာ ခ်ဳိၿမိန္ေကာင္းျမတ္တဲ့ အသီး-
လည္း ရွိတယ္၊ အသီးလည္း မ်ားတယ္၊ ေျမေပၚမွာ ေႂကြက်ေနတဲ့ အသီး-
လည္း တစ္လုံးမွ် မရွိဘူး၊ ငါဟာ သစ္ပင္တက္ရန္ နားလည္ ကြၽမ္းက်င္တယ္၊
ဤသစ္ပင္ကုိ တက္ၿပီးေတာ့ အလုိရွိသေလာက္ စားကာ ခါးပုိက္ကုိလည္း
ျပည့္ေအာင္ သစ္သီးေတြကုိ ဆြတ္ခူးရမူ ေကာင္းေလစြ}လုိ႔ စိတ္အၾကံအစည္
ျဖစ္တယ္ဆုိၾကစို႔ ...။

☆ ထုိေယာက္်ားဟာ စိတ္ကူးထားတဲ့အတုိင္း ထုိသစ္ပင္ကုိ တက္ၿပီးေတာ့
အလုိရွိတုိင္း စားၿပီးေတာ့ ခါးပုိက္ကုိျပည့္ေအာင္ သစ္သီးေတြကုိ ဆြတ္ခူးေန
တယ္ဆုိၾကစုိ႔ ...။

☆ ဒုတိယ ေနာက္ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကလည္း သစ္သီးကုိပဲ အလုိရွိတဲ့
အတြက္ ထက္လွစြာေသာ ဓားမကုိ ယူေဆာင္ၿပီးေတာ့ သစ္သီးရွာ လွည့္
လည္လာရာ ထုိေတာအုပ္အတြင္းသုိ႔ပင္ သက္၀င္ၿပီးေတာ့ ခ်ဳိၿမိန္တဲ့ အသီး
မ်ားမ်ား ရွိတဲ့ ထုိသစ္ပင္ကုိ ျမင္ေတြ႕ၿပီဆုိၾကစို႔ ...။

☆ ထုိဒုတိယေယာက္်ား၏ သႏၲာန္မွာ စိတ္အၾကံအစည္တစ္ခု ျဖစ္ေပၚ-
လာျပန္တယ္ --- ‘ဤသစ္ပင္ဟာ ခ်ဳိၿမိန္တဲ့ အသီးလည္း ရွိတယ္၊ အသီးလည္း
မ်ားတယ္၊ ေျမေပၚမွာ ေႂကြက်ေနတဲ့ အသီးလည္း တစ္လုံးမွ် မရွိဘူး။ ငါဟာ
သစ္ပင္ကုိ တက္ရန္ နားမလည္ မတက္တတ္၊ ငါဟာ ဤသစ္ပင္ကုိ အရင္းမွ
ျဖတ္ၿပီးလွ်င္ အလုိရွိတုိင္း စားကာ ခါးပုိက္ျပည့္ေအာင္ သစ္သီးေတြကုိ
ဆြတ္ခူးရမူ ေကာင္းေလစြ’ဆုိတဲ့ စိတ္အၾကံအစည္တစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာတဲ့
အတြက္ ထုိဒုတိယေယာက္်ားဟာ ထုိသစ္ပင္ကုိ အရင္းကေနပဲ ဓားျဖင့္
ခုတ္ျဖတ္လွဲၿပီဆုိၾကစို႔ ...။

☆ ဒါယကာ သူႂကြယ္ ... ခု ငါေျပာမယ့္စကားကုိ သင္ ဘယ္လုိ ထင္ျမင္
ယူဆသလဲ? ပထမဦးစြာ သစ္ပင္ထက္သို႔ ေရာက္ရွိေနတဲ့ ဤမည္ေသာ
ေယာက္်ားဟာ အကယ္၍ သစ္ပင္မွ လ်င္ျမန္စြာ မဆင္းသက္ျငားအံ့၊ ထုိ
သစ္ပင္လဲတဲ့အခါ ထုိေယာက္်ား၏ လက္သည္မူလည္း က်ဳိးပဲ့ပ်က္စီးရာ၏၊
ေျခေထာက္သည္မူလည္း က်ဳိးပဲ့ပ်က္စီးရာ၏၊ အဂၤါႀကီးငယ္ တစ္ခုခုသည္
လည္း က်ဳိးပဲ့ပ်က္စီးရာ၏၊ သစ္ပင္လဲျခင္းတည္းဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္
ေသဆုံးျခင္းသို႔ေသာ္လည္းေကာင္း, ေသေလာက္ေသာ ဆင္းရဲျခင္းသို႔ေသာ္
လည္းေကာင္း ေရာက္ရာသည္ မဟုတ္ေလာ”ဟု ေမးေတာ္မူ၏။

☆ “မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရား ...”ဟု ေလွ်ာက္ထား၏။

☆ “ဒါယကာ သူႂကြယ္ ... ဤဥပမာအတူသာလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရား၏
တပည့္သာ၀ကတစ္ဦးဟာ ဤသုိ႔ ဆင္ျခင္တယ္ --- ‘ကာမဂုဏ္တုိ႔သည္
 ခ်ဳိၿမိန္ ေကာင္းျမတ္ေသာ အသီးရွိတဲ့ သစ္ပင္ႏွင့္ တူကုန္၏၊ ပစၥဳပၸန္သံသရာ
ႏွစ္ျဖာေသာ ဆင္းရဲျခင္းတုိ႔ျဖင့္ မ်ားစြာ ဆင္းရဲျခင္း ရွိကုန္၏၊ မ်ားစြာပူပန္
ျခင္း, ပင္ပန္းျခင္း ရွိကုန္၏။ ဤကာမဂုဏ္တုိ႔၌ အျပစ္ကား မ်ားလွကုန္၏’ဟု
ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားထားေတာ္မူ၏။

☆ ဤသုိ႔လွ်င္ ထုိအာ႐ုံငါးပါး ကာမဂုဏ္တရားတုိ႔ကုိ ဟုတ္မွန္သည့္အတုိင္း
ေကာင္းမြန္မွန္ကန္စြာ သိေသာ ပညာျဖင့္ သိျမင္၍ (အဆင္း-အသံ-အန႔ံ
အရသာ-အေတြ႕အထိတည္းဟူေသာ) အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ အာ႐ုံသေဘာကုိ
အာ႐ုံျပဳေနတဲ့, အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ အာ႐ုံသေဘာကုိ မွီေနတဲ့ အလယ္အလတ္
ခံစားမႈ ဥေပကၡာမ်ဳိးကုိ ေရွာင္ၾကဥ္ကာ (အာနာပါနပဋိဘာဂနိမိတ္ သို႔မဟုတ္
ကသုိဏ္းပဋိဘာဂနိမိတ္ကဲ့သုိ႔ေသာ) တစ္ခုတည္းေသာ အာ႐ုံသေဘာရွိတဲ့,
တစ္ခုတည္းေသာ အာ႐ုံသေဘာကုိ မွီတဲ့, အခါခပ္သိမ္း ေလာကသားတုိ႔
တပ္မက္စရာျဖစ္ၾကတဲ့ အာ႐ုံငါးပါး ကာမဂုဏ္တရားတုိ႔ကုိ စြဲလမ္းျခင္း
လုိလားတပ္မက္ျခင္း “ဆႏၵရာဂ”၏ အႂကြင္းမဲ့ ခ်ဳပ္ရာျဖစ္တဲ့ စတုတၳစ်ာႏု
ေပကၡာဆုိတဲ့ အလယ္အလတ္ ခံစားမႈ ဥေပကၡာမ်ဳိးကုိသာလွ်င္ ပြားမ်ားၿပီး
ေနထုိင္တယ္။”

☆ ဤကားမဇၩိမပဏၰာသပါဠိေတာ္ ပါတလိယသုတၱန္ (မ၊၂၊၂၇-၃၀။)တို႔၌
လာရွိေသာ ကာမဂုဏ္တုိ႔၏ အျပစ္မ်ားပင္ ျဖစ္ၾကေပသည္။ တစ္ဖန္ ဘုရား-
ရွင္က ကာမဂုဏ္မွ ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္း က်င့္စဥ္တုိ႔ကုိလည္း ဆက္လက္
ေဟာၾကားေတာ္မူ၏။

☆ အက်ဥ္းခ်ဳပ္မွာ ဤသို႔ျဖစ္၏ --- ဘုရားရွင္၏ တပည့္သာ၀က တစ္ဦး-
ကား ဤကဲ့သုိ႔ေသာ ကာမဂုဏ္တုိ႔၏ အျပစ္တုိ႔ကုိ ဘုရားရွင္ ဆုိဆုံးမေတာ္မူ
သည့္အတုိင္း ႐ႈျမင္ၿပီးေနာက္ ယင္းကဲ့သုိ႔ေသာ စတုတၳစ်ာန္ႏွင့္ ယွဥ္ေနသည့္
ဥေပကၡာကုိသာလွ်င္ ပြားမ်ားၿပီး ေနထုိင္တယ္။ ဤမွ်တြင္လားဆုိလွ်င္ မက
ေသးဘူး။ ႐ူပါ၀စရစတုတၳစ်ာန္ကုိ အေျခခံ၍ အ႐ူပစ်ာန္ေတြကုိလည္း ဆက္
လက္ကာ ႀကိဳးပမ္းျပန္တယ္။ တစ္ဖန္ ပထ၀ီကသိုဏ္းစသည့္ ကသုိဏ္း-
တုိ႔ကုိ အာ႐ုံျပဳ၍ ျဖစ္ေပၚလာၾကေသာ ယင္းစ်ာန္သမာပတ္ (၈)ပါးတုိ႔ကုိ
(၁၄)မ်ဳိးေသာ အျခင္းအရာတုိ႔ျဖင့္ ႀကိတ္ေျခၿပီးေနာက္ (၀ိသုဒၶိ၊၂၊၂-၄။) ---

၁။ ပုေဗၺနိ၀ါသာႏုႆ     တိအဘိညာဏ္ = ေရွ႕၌ ေနခဲ့ဖူးသည့္ခႏၶာအစဥ္ကုိ
အစဥ္ေလွ်ာက္ကာ ေအာက္ေမ့ႏုိင္သည့္ အဘိညာဏ္၊

၂။ ဒိဗၺစကၡဳအဘိညာဏ္ = နတ္မ်က္စိကဲ့သို႔ေသာ အနီးအေ၀း ရွိသမွ်
အလုံးစုံကုိ သိျမင္ႏုိင္ေသာ အဘိညာဏ္၊

၃။ အာသ၀ကၡယဉာဏ္ = ကိေလသာအာသေ၀ါတရားတုိ႔ကုိ ကုန္ခန္းေစ
တတ္သည့္ အရဟတၱမဂ္ဉာဏ္ အရဟတၱဖုိလ္ဉာဏ္ ---

☆ ဤ၀ိဇၨာသံုးပါးတို႔ကိုရိွေအာင္ ဆက္လက္  ႀကဳိးပမး္ျပန္တယ္။ ယငး္ကဲ့-
သုိ႔ေသာ ကိေလသာအာသေ၀ါတရားမ်ား ကင္းစင္ေနသည့္ ရဟႏၲာသခင္
အရွင္ျမတ္ကုိသာလွ်င္ ‘လူ’ဟု, ‘သူႂကြယ္’ဟု ေခၚေ၀ၚသုံးစြဲမႈ မျပဳေတာ့ဘဲ
ျမတ္စြာဘုရား၏ အဆုံးအမသာသနာေတာ္၌ ဤဆုိခဲ့ၿပီးသည့္ အရဟတၱဖုိလ္
တုိင္ေအာင္ေသာ က်င့္စဥ္နည္းလမ္း အတုိင္းအရွည္ျဖင့္သာလွ်င္ အခါခပ္
သိမ္း လုံး၀ဥႆ     ံု လူဟူေသာ ေခၚေ၀ၚသုံးစြဲမႈ အသုံးအႏႈန္း ျပတ္ျခင္းသည္
ျဖစ္ေပတယ္ ---ဟု ေပါတလိယသူႂကြယ္အား ဘုရားရွင္က မိန္႔ၾကားေတာ္မူ
လုိက္ေပသည္။

☆ ဘုရားရွင္သည္ ဤသာသနာေတာ္ျမတ္ႀကီးတည္းဟူေသာ စံအိမ္ႀကီးကုိ
အရဟတၱဖုိလ္ နိဗၺာန္ကို အထြတ္တပ္လ်က္ တည္ေထာင္ထားေတာ္မူခဲ့၏။
ထုိအရဟတၱဖုိလ္ နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္ေရးအတြက္ ေရွးဦးစြာ လုိအပ္
ခ်က္တစ္ခုသည္ကား ကာမဂုဏ္တုိ႔ကုိ စြန္႔လႊတ္ႏုိင္ျခင္းပင္ ျဖစ္၏။ ကာမ
ဂုဏ္ အေႏွာင္အဖြဲ႕တုိ႔ကုိ စြန္႔လႊတ္ၿပီးေနာက္တြင္ကား သီလ, သမာဓိ, ပညာ
 သိကၡာသုံးရပ္ အက်င့္ျမတ္ျဖင့္ သိမ္းက်ဳံးေရတြက္အပ္သည့္ မဂၢင္ (၈)ပါး က်င့္
စဥ္ တရားတုိ႔ကို စနစ္တက် ျပည့္ျပည့္စုံစုံ က်င့္ၾကံႀကိဳးကုတ္ ပြားမ်ားအားထုတ္
ရမည္ ျဖစ္ေပသည္။

☆ Buddhavasa Tiloka ☆


☆ Buddhavasa Tiloka ☆