Sunday, February 28, 2016

ပထမေရႊက်င္ဆရာေတာ္ၾကီး၏ ဆုံးမၾသဝါဒ


(၁)ေရကန္၌ေမွာ္ကိုဖယ္၍ ေသာက္ေရကိုခပ္ရ၏---။
(၂)မသူေတာ္၌အျပစ္ကိုဖယ္၍ ဂုဏ္ေကာင္းကိုရွာရသည္--။ 

(၃)တုံးတံတားကို ေလွ်ာက္စဥ္အရပ္တစ္ပါးကို မၾကည့္နဲ႔ ေခ်ာက္သို႔က်လိမ့္မည္--။ 

(၄)သံသရာတံတားကိုေလွ်ာက္စဥ္ သူတစ္ပါးအျပစ္ကို မၾကည့္နဲ႔ သံသရာေခ်ာက္ကမ္းပါးကို က်လိမ့္မည္--။ 

(၅)ရိုေသစြာခစားလွ်င္ မင္းခစားပင္ မင္းကိုႏိုင္သည္--။ (၆)က်င့္ဝတ္မခြ်တ္လွ်င္ တပည့္ပင္ ဆရာကိုႏိုင္၏--။ 

(၇)ျမင္းႏိုင္လို ဇက္ကိုဆဲြ၊ေလွကိုႏိုင္လိုတက္ကိုဆြဲ ၊ ဆရာကိုႏိုင္လို က်င့္ဝတ္ျမဲ---။ 

(၈)ပန္းပဲဆရာ အထုမခံရေသာသံတုံးသည္လက္နက္မျဖစ္--။ 

(၉)ေက်ာက္ဆစ္ဆရာ အဆုံးအျဖတ္မခံရေသာ ေက်ာက္တုံး အရုပ္မျဖစ္---။ 

(၁၀)ဆရာအဆုံးအမ မခံရေသာ တပည့္ သူေကာင္းမျဖစ္---။ 

(၁၁)သစ္ပင္ၾကီးတို႕သည္ခုတ္လွဲသူတို႕အားမလွဲမခ်င္း အရိပ္ျဖင့္ ေအးေစ၏---။ 

(၁၂)နံ႔သာတုံးတို႕သည္ မီးရွိဳ႕သူတို႕အားမကြ်မ္းမခ်င္းအနံ႕ျဖင့္ ေမႊးေစ၏---။ 

(၁၃)သူေတာ္ေကာင္းသည္ ညွဥ္းဆဲသူတို႕အားမေသမခ်င္း အက်ိဳးေဆာင္၏---။ 

(၁၄)ဗဟုသုတရွိလ်က္သီလမရွိလွ်င္ ေရမတည္ေသာကန္ႏွင့္တူ၏---။ 

(၁၅)ပညာရွိလွ်က္သီလမရွိလွ်င္အသီးမခ်ိဳေသာ သစ္ပင္ႏွင့္တူ၏---။ 

(၁၆)က်မ္းဂန္တတ္လွ်က္သီလမရွိလွ်င္အဆိပ္သီးႏွင့္တူ၏---။ 

(၁၇)ပညာမွီ၍ မာန္တက္လွ်င္ ထိုပညာသည္ရြံဖြယ္တည္း--။ 

(၁၈)စာတက္လွ်က္မိမိကိုယ္ကို မဆုံးမလွ်င္ထိုစာသည္ ငရဲရိကၡာႏွင့္တူ၏--။        ။